(En général) Ban Swahaabah ti considère Twalaaq comme ene sujet grave !
D’après le Hadiith suivant, nous comprend qui bans Swahaabah en générale ti pe considère Twalaaq comme ene quitechose grave.
Rapporté par Umar :
كُنْتُ أَنَا وَجَارٌ لِي مِنَ الأَنْصَارِ فِي بَنِي أُمَيَّةَ بْنِ زَيْدٍ وَهِيَ مِنْ عَوَالِي المَدِينَةِ وَكُنَّا نَتَنَاوَبُ النُّزُولَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَنْزِلُ يَوْمًا وَأَنْزِلُ يَوْمًا فَإِذَا نَزَلْتُ جِئْتُهُ بِخَبَرِ ذَلِكَ اليَوْمِ مِنَ الوَحْيِ وَغَيْرِهِ وَإِذَا نَزَلَ فَعَلَ مِثْلَ ذَلِكَ
Moi et mo ene voisin parmi bans Answaar dans Banu Umayyah Ibn Zayd, chacun à tour de rôle, nous ti pe alle (passe nous la journée) cote le messager d’Allaah; ene jour li ti pe allé et lendemain moi mo ti pe allé. Quand moi mo ti pe alle cote le prophète, mo ti pe amène pour li, l’information de sa jour la concernant Wahi et les autres bans quitechoses. Quand li li ti pe alle cote le prophète, li ti pe faire même affaire.
وَقَدْ تُحِدِّثْنَا أَنَّ غَسَّانَ تَنْعَلُ الْخَيْلَ لِتَغْزُوَنَا
Ti pe dire nous qui le tribu Ghassaan pe mettre fers dans la pattes de bans chevals pour vine laguerre contre nous.
فَنَزَلَ صَاحِبِي الْأَنْصَارِيُّ يَوْمَ نَوْبَتِهِ فَرَجَعَ إِلَيَّ عَشِيًّا فَضَرَبَ بَابِي ضَرْبًا شَدِيدًا فَقَالَ أَثَمَّ هُوَ
Mo compagnon Answaari fine alle passe la journée cote le prophète jour qui ti so tour pour aller et le soir li fine retourne cote moi, li fine tape la porte fort et li fine demandé :
« Est-ce qui Umar la même ? »
فَفَزِعْتُ فَخَرَجْتُ إِلَيْهِ فَقَالَ قَدْ حَدَثَ أَمَرٌ عَظِيمٌ قُلْتُ مَا هُوَ أَجَاءَتْ غَسَّانُ قَالَ لَا بَلْ أَعْظَمُ وَأَطْوَلُ طَلَّقَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نِسَاءَهُ
Mo fine paniqué et mo fine sorti vers li.
Li fine dire moi :
« Fine arrive ene quitechose grave ! »
Mo fine demandé :
« Qui fine arrivé ? Ghassaan fine fini vine (laguerre) ? »
Li fine répondre :
« Non, mais fine arrive cequi plus grave et plus énorme qui sa ; le messager d’Allaah fine donne so bans épouses Twalaaq ! »
قُلْتُ خَابَتْ حَفْصَةُ وَخَسِرَتْ قَدْ كُنْتُ أَظُنُّ أَنَّ هَذَا يُوشِكُ أَنْ يَكُونَ
Mo fine dire :
“Hafswah pour déçue et li pour dans la perte ! Mo ti pe peur attention qui sa près pour arrivé ! »
فَدَخَلْتُ عَلَى حَفْصَةَ فَإِذَا هِيَ تَبْكِي فَقُلْتُ طَلَّقَكُنَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَتْ لاَ أَدْرِي
Mo fine rentre cote Hafswah et qui li ti pe pleuré.
Mo fine demande li :
« Est-ce qui le messager d’Allaah fine donne zotte Twalaaq ? »
Li fine répondre :
« Mo pas conné ! »
ثُمَّ دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقُلْتُ وَأَنَا قَائِمٌ أَطَلَّقْتَ نِسَاءَكَ قَالَ لاَ فَقُلْتُ اللَّهُ أَكْبَرُ
Ensuite mo fine rentre cote le prophète, et dans position déboute, mo fine demandé :
« Est-ce qui ou fine donne Twalaaq à ou bans épouses? »
Li fine répondre :
« Non ! »
Alors, (avec la joie), mo fine dire :
« Allaahu Akbar ! »]
(BUKHARI 89, IBN HIBBAAN 4187)
